رضا نشست و به معصومه‌اش نگاه انداخت            چنان که چشمۀ ذوق مرا به راه انداخت

خدا چه خوب ادا کرده حق مطلب را            به نـام فـاطـمـه آورده است زیـنب را

و مـاه اول ذی الـقـعـده تا که پـیـدا شد            دخـیـل‌هـای ضـریـح بــرادری وا شـد

ببین که حضرت نجمه چه کوکبی آورد            برای شـاه خـراسـان چه زیـنـبی آورد

مـقـامـش آیـنه‌ای از مـدارج پدر است            عجیب نیست که باب الحوائج پدر است

برای تـشنه لـبان بـاده را به خـم آورد            مزار مـادر خود را به شهـر قـم آورد

عجیب نیست که قم طعنه بر مدینه زده            که سنگ مادر سادات را به سینه زده

چه با شکـوه به دستان خود عـلم دارد            از این به بعد بگو فـاطـمه حـرم دارد

من فـراریِ از ایـن و آن بـریـده کجـا            پـنـاه چـادر سر تا فـلـک کـشـیده کجا

مرا ببخش که شعرم برات زیبا نیست            به مدح فاطمه‌ها بهتر از علی‌ها نیست

تویی تو فاطمه مدح تو نیز قرآن است            برادرت به حـقـیـقـت علی ایران است